Acht jaar geleden schreef ik, vol emoties, over je aangaande schoolgang. En nu sta je op het punt om naar de middelbare school te gaan. Nog een paar weekjes vakantie en dan wacht de volgende stap; de brugklas.
Acht jaar geleden schreef ik dat ik er van overtuigd was dat het wel goed zou komen met jouw schooltijd. Het maakt me blij en trots te kunnen constateren dat ik hierin gelijk heb gehad. Je advies is VWO en je cijfers liegen er niet om. Iedere juf of meester die je tot op heden heb gehad loopt met je weg en de meesten zouden er een moord voor doen om 30 Lottes in de klas te hebben. Wij vinden één Lotte echter meer dan genoeg hoor 🙂
Maar ja, welke middelbare school dan? Het Segbroek College (papa’s oude middelbare school, dus sowieso favoriet bij papa)? Het Dalton Lyceum met tweetalig onderwijs en een gymnasium klas? Het Maerland Lyceum, waar je je tijdens de open dag echt wel heel thuis voelde? Of toch het Maris Belgisch Park? Op alle scholen heb je tenminste één vriendje of vriendinnetje zitten, van school of van ballet. Maar zoals bij alles had je ook hier enorme last van keuzestress.
Je koos, vol overtuiging. En met dank aan de Gemeente Den Haag is die keuze ook gehonoreerd; vanaf schooljaar 2024-2025 zit er weer een Fresco op het Segbroek College. En dat maakt mij ontzettend trots. Met mama heb je alle benodigde spullen inmiddels in huis gehaald, de komende weken komt er nog een ander bureau in je kamer zodat je op een fatsoenlijke manier je huiswerk kan maken en dan is het zover. Lotte naar de brugklas!
En dan, terwijl ik dit zit te schrijven, zie ik dat kleine meisje weer voor me; bijdehand als geen ander, die redelijk pissig na haar allereerste schooldag vertelde dat het toch niet helemaal goed gegaan was, want ze kon nog niet lezen en schrijven.
Dat iets grotere meisje dat vol trots met haar nieuwe rugzak naar groep 3 ging, geen kleuter meer. Te groot voor het servet, te klein voor het tafellaken.
Het meisje dat zich in 2020 zoveel zorgen maakte, omdat ze vanwege Covid-19 niet naar school mocht. Je mistte je vriendinnetjes en dat thuisonderwijs werd nooit een favoriete bezigheid
En dan natuurlijk die beginnende puber die halverwege 2023 met een prachtig VWO-advies naar groep 8 ging. Je laatste jaar als basisschoolleerling en op naar een nieuwe toekomst. Waar die toekomst ligt? Geen idee; voor nu ben je vast van plan om dierenarts te worden. En met jouw doorzettingsvermogen ben ik er van overtuigd dat je dat ook gaat lukken.
Maar laten we niet al te ver op de zaken vooruit lopen. Voor nu sta je aan het begin van een nieuwe fase in je leven. Een fase die je veel nieuws gaat brengen en waarin je steeds onafhankelijker zal worden. En dat is helemaal prima. Ik schreef het al eerder; dat kleine meisje, haar knuistjes stevig vastgeklemd in papa’s grote kolenschoppen, is opgegaan in steeds ouder wordende versies die papa’s handen niet meer nodig hebben. Die zelf de wereld in gaat, dingen probeert, uitvindt, leuk vindt, faalt, valt en weer opstaat. Oftewel; groei! Maar, en dat is een belofte; je mag papa’s handen dan niet meer direct nodig hebben, ik zal altijd langs de zijlijn staan om je op te vangen als dat nodig is!
Lieve Lotte, geniet nog even van je vakantie. Want over twee weken gaat er een nieuwe wereld voor je open. Veel plezier in de brugklas!