…wat is er aan de hand met je? Waar is de coach gebleven die bij een 5-0 voorsprong in de bloedhitte de boel bij elkaar stond te vloeken omdat de tegenstander een doelpunt maakte. Waar is de coach gebleven die haarfijn aanvoelde wat Ajax nodig had. Waar is de coach gebleven die ons op die o zo magistrale 15de mei van 2011 de derde ster bezorgde. Waar is die coach die ons aller Ajax in z’n eerste vijf jaar aan het roer vier schalen en een tweede plek bezorgde. Want gisteravond zag ik die coach nergens.
Laten we één ding gelijk even uit de wereld helpen; ik kan niet voetballen en ik ben een tactisch onbenul. En ik ben en blijf een enorme fan van de persoon en voetballer Frank de Boer. Maar als je zoveel routine op de bank hebt zitten, met Heitinga, met Gudelj, met Schöne, waarom doe je dan zoveel moeite om je eigen record van een week eerder (het jongste team in Europa ooit) te verbreken? Waarom niet starten met Heitinga voor Veltman die, laten we eerlijk zijn, angstig speelt en geen schim is van de geweldige verdediger die we vlak na z’n debuut zagen spelen en die hem de bijnaam ‘Veldheer’ opleverde.
Fischer barst van het talent, maar had gisteravond veel weg van Boilessen; hard werken, blind draven en een doelgerichtgeheid van nul. En dat terwijl vorige week, met Sinkgraven op links, het eigenlijk best wel goed liep. Goed, we kregen twee onnodige doelpunten tegen, maar dat kan je Sinkgraven niet aanrekenen. Gisteravond kon dat wel. Maar hij is jong en mist ervaring. Als we vorige week met 0-4 hadden gewonnen, dan had ik je opstelling van gisteravond begrepen. Leerzaam voor de jongelingen en doe maar lekker ervaring op tegen een tegenstander van bedenkelijk niveau. Maar we hebben vorige week niet met 0-4 gewonnen, we hebben gelijkgespeeld. En dus had er gisteravond met het mes tussen de tanden en geslepen noppen begonnen moeten worden. En dat kan enkel met de ervaring van Heitinga, Gudelje en Schöne in de basis.
Want hoewel Tete, Riedewald, Sinkgraven en El-Ghazi barsten van het talent en op termijn vast en zeker spelers gaan worden waar je als Ajacied heel erg blij van gaat worden, zijn ze dat nu nog niet. Ze zijn wisselvallig. En onervaren. En dat is ze niet aan te rekenen. Het is jou daarentegen aan te rekenen dat je in zo’n cruciale wedstrijd begint met zo weinig ervaring. Maar ik val in herhaling. Net als het eerste van Ajax trouwens…
Maak ik me zorgen over dit seizoen? Mwah, nee. Want in de Eredivisie moet zelfs dit jonge, onervaren elftal wel potten kunnen breken. In de Eredivisie kan je met talent en een beetje geluk heel ver komen. Daar heb ik alle vertrouwen in. Maar in Europa, zelfs in de vierde voorronde vande Europa League (de vierde voorronde Frank. We zijn niet eens geplaatst voor de poulfase; het wordt een lang seizoen ) is die onervarenheid killing. Wat je daar aan kan doen? Geen idee. Zoals eerder gezegd; ik kan niet voetballen en ik ben een tactisch onbenul. Jij, daarentegen, met al je ervaring en kennis, zou dat wel moeten weten. Ik ga niet beginnen over het kopen van allerlei spelers, we zijn uiteindelijk Ajax, en niet PSV. De ervaring is er al, gebruik die dan ook!
Veel supporters schreeuwen inmiddels om je vertrek. Van mij hoef je niet weg. Sterker nog, ik zie je graag blijven. Maar alsjeblieft Frank, zorg ervoor dat er zo rond mei volgend jaar weer wat te vieren valt. Een tweede plaats? Prima, maar dan wel lekker voetbal, met gogme, met branie en met lef. Zoals het hoort bij Ajax!
