Open brief aan Pieter Broertjes

Het lijkt welhaast een trend; burgemeesters die met alle macht proberen burgers tegen zich in het harnas te jagen. Toegegeven, uw collega Josias van Aartsen deed het een aantal maanden geleden subtieler, hij hoefde enkel z’n mond maar te houden terwijl Den Haag werd overlopen door antisemitische pro-ISIS hordes. U, daarentegen, gaat vol op het orgel. Op landelijke radio nog wel.

U vind dat de jihadstrijders die nu richting Syrië gaan te vergelijken met de joden die na de Tweede Wereldoorlog naar Israël gingen. Dat mag u uiteraard vinden (en zeggen), want ook voor u geldt vrijheid van meningsuiting. Maar de vergelijking gaat wel een beetje mank; want in tegenstelling tot de joden na de Tweede Wereldoorlog hebben de jihadisten die nu richting Syrië gaan, het niet zo heel slecht. Ze hebben het eigenlijk best wel heel erg goed. Ze mogen roepen wat ze willen, als ze niet werken krijgen ze een uitkering, ze krijgen zorg als ze dit nodig hebben, kortom, ze maken stevig en goed gebruik van de middelen die Nederland, het land dat ze zo graag willen verlaten, ze biedt.

Voor de joden na de Tweede Wereldoorlog lag dat net even iets anders. Ze hadden net minimaal vijf jaar van bespotting, vernedering, discriminatie, uitsluiting, antisemitisme, geweldig, marteling, oorlog, honger, en grote angst achter de rug. Er was op ze gejaagd, ze moesten een gele ster dragen, als ze pech hadden stopte er midden in de nacht een groene vrachtwagen voor de deur, velen van hen hadden net grote delen van hun familie en vriendenkring verloren aan de ideologie van Nazi-duitsland en Nederland lag in puin, wachtend op de wederopbouw.

Zij gingen naar Israël om het beloofde land op te bouwen. Klein probleem: Israël was nog Brits mandaatgebied en de Britten gedroegen zich hier in Europa dan wel als de bevrijders, daar ver weg lagen de rollen iets anders. Velen kwamen er na aankomst achter, dat de Britse, en zeker de Arabische buren niet zo heel veel in opvatting verschilden van de Duitsers.

De vele joden die destijds naar Israël vertrokken, hadden niks meer, en wat ze hadden lieten ze achter. De jihadisten die nu naar Syrië gaan hebben hier alles. En zij vertrekken in de volle overtuiging dat als ze niet sterven voor hun god, ze ooit terugkeren naar Nederland. E.e.a. uiteraard met behoud van uitkering en leefstijl. De joden die destijds naar Israël vertrokken, gingen om nooit meer terug te keren.

De jihadisten die nu naar Syrië gaan, roepen vrijwel allemaal op tot geweld. Tegen andersgelovigen, of dit nu moslims, christenen, joden of atheïsten zijn. Ze moeten allemaal dood, ter meerdere eer en glorie van het kalifaat. Zij gaan niet naar Syrië voor een beter leven, ze gaan naar Syrië om te moorden, om te vechten tegen de ongelovigen. De joden die destijds naar Israël gingen, deden dit voor een nieuw leven. Een leven dat hen in Europa met geweld was afgenomen.

En u hebt de euvele moed om deze joden te vergelijken met de jihadstrijdes van nu? Normaal gesproken zou ik u nu vragen om excuses te maken, maar gezien de ervaringen met meneer van Aartsen, verwacht ik dat ik daar lang op zal moeten wachten. En uiteraard, meneer Broertjes, moet u die excuses niet maken aan mij, maar aan al die mensen die u met één achteloze, lompe opmerking tot op het bot hebt beledigd!

Het zou u sieren als u over uw eigen gelijk heen stapt en sorry zegt!