Inleiding

Net na het vreselijke drama in Alphen a/d Rijn staken de discussies over de relatie tussen videospelletjes en geweld de kop weer op. De dader, Tristan van der Vlis was, zo werd gesteld, een speler van het spel Modern Warfare 2 en de manier waarop hij zijn slachtoffers heeft gemaakt kwam overeen met de manier waarop hij dit deed in het spel. Het Algemeen Dagblad kwam als eerste met dit nieuws en dat werd snel overgenomen door andere media. Al snel volgde een conclusie: ‘het was het gevolg van geweld in videospelletjes’. En dat zou kunnen. Maar het zou ook niet kunnen…

Het is sinds een aantal jaar een gewoonte geworden om geweldsdelicten in deze samenleving af te doen als het directe gevolg van videospelletjes. Ik vraag me af of dit terecht is. Videogames zijn in basis een vorm van ontspanning. Dat dit voor sommige spelers allang niet meer genoeg is, lijkt me een gegeven. Maar dat geldt ook voor andere vormen van ontspanning. Men hoeft op zondagmiddag maar de de wedstrijd van een gemiddeld amateurvoetbalelftal te bezoeken om te begrijpen wat ik bedoel.

Ik snap de conclusie echter wel. De videospelletjes van deze tijd (waarin de term ‘videospelletje’ natuurlijk eigenlijk niet meer kan) zijn zodanig realistisch dat ik me kan voorstellen, dat iemand met een ‘mindere grip op de realiteit’ zich hierin kan verliezen. Let wel, ik heb hier over mensen per definitie niet goed functioneren in een maatschappij als de onze. Ik heb als tiener veel videospelletjes gespeeld die beschouwd kunnen worden als ‘zeer geweldadig’ (o.a. Wolfenstein 3D, het vervolg hierop Spear of Destiny, maar bv. ook Operation Wolf, ook niet echt een theekransje). En toch heb in de jaren daarna niet de behoefte gehad om een (semi-)automatisch wapen te kopen en er in een willekeurig winkelcentrum eens lustig op los te knallen. De genoemde spellen hebben natuurlijk niet het realisme van de tegenwoordige first-person-shooters. Maar ik vraag me af of, indien de theorie dat geweld voorkomt uit videospelletjes waar is, het uitmaakt hoe een spel eruit ziet of dat het meer gaat om de principes en handelingen in het spel. En als dat laatste waar is, moeten we ons dan niet zorgen maken om veel meer zaken. Boeken bijvoorbeeld…

Boeken en mentale defecten

Boeken bieden een belevingswereld die voor een groot gedeelte wordt geschapen door de fantasie van de lezer zelf. Ik kan me voorstellen dat een lezer bij het lezen van een ‘gewelddadig’ boek in het hoofd een scenario creëert dat gelijk staat aan ‘Alphen’. En geweld in boeken is niet bepaald voorbehouden aan boeken voor volwassenen. Wie de Harry Potter-reeks (meer specifiek de laatste twee delen) gelezen heeft, snapt waarschijnlijk wat ik bedoel. Deze boeken, in eerste instantie KINDERboeken, zijn, bezien vanuit neutraal oogpunt, behoorlijk geweldadig. Uiteraard gaan de boeken uit van de bijna traditionele invalshoek ‘goed tegen kwaad’, maar geldt dat in feite ook niet voor een spel als Modern Warfare 2? Ik zou jonge kinderen zeker niet voorlezen uit Harry Potter. Daar lijkt Jip en Janneke geschikter voor. Ook is het geweld in boeken niet iets van ‘deze tijd’. Het is nog altijd zo dat het eerste geval van gedocumenteerde broedermoord beschreven staan in een boek dat door een groot deel van de wereld als heilig beschouwd wordt.

Kun je stellen dat mensen als Tristan van der Vlis ‘mentaal defect’ zijn? Ja, dat denk ik wel. Dan kun je ook stellen dat het spelen van agressieve videospelletjes misschien wel invloed heeft gehad op hem, maar dat het ook zonder de videospelletjes vroeger of later fout zou zijn gegaan, simpel omdat hij ‘niet goed bij z’n hoofd was’, zoals gesteld door iemand die hem van vroeger kende. Is het dan fair om te stellen dat agressieve videospelletjes de katalysator zijn geweest die geleid hebben tot het bloedbad in Alphen? Nee, dat vind ik niet. Als hij een Formule 1-fan was geweest had hij misschien zijn auto met grote snelheid laten inrijden op een menigte. Als hij gek was geweest op vliegen had hij misschien een sportvliegtuigje laten neerstorten op het winkelcentrum. Zijn dit reële voorbeelden? Dat kan ik niet zeggen, net zo goed als je niet kan stellen dat videospelletjes hem hebben geleid tot zijn gruweldaad op 9 april.

Conlusie

Een spel als Modern Warfare 2 wordt gespeeld door hele bevolkingsgroepen. En hoe triest incidenten als in Alphen a/d Rijn ook zijn, het zijn precies dat: incidenten.

Delen is lief! Kies je platform

One Comment

  1. Tweedgar 13 april 2011 at 13:19

    Als geweld wordt gekoppeld, waarom is er dan nog niemand in bv Ajax 1 gekomen dankzij het spelen van Fifa. Waarom zit er nog niemand in een formule 1 stoeltje dankzij het spelen van Formula one. En hoeveel kinderen zijn er verwekt dankzij de Sims?

    Het is niet het spel wat dit veroorzaakt het is de persoon die bepaalde spellen doet en zoekt. Ik kan voor geen meter voetballen en toch wordt ik kampioen van Nederland! Ik speel een spel omdat ik daar een bepaalde voldoening uithaal. Dit geldt voor 99,9% van de mensen. Er is helaas ook 0,01% van de mensen gestoord. Die zijn al ziek van zichzelf, spelen heel lang met bepaalde gedachtes en kunnen dan de spellen gebruiken om die gedachtes kwijt te kunnen. Helaas is er ook nog een percentage die gewoon mentaal gestoord zijn en gaan flippen. Dit hadden ze ook gedaan zonder het spel

    Geweld, pistolen bestasn al vele malen langer dan een videogame. Geweld zoals deze is ook in het verleden gebruikt. Het is de maatschappij die dit veroorzaakt. Deze eenling heeft jarenlang dingen geroepen en zich op een bepaalde manier gedragen. Toch is er niemand (ondanks zijn opname) erin geslaagd om dit te voorkomen. Sterker nog. Iemand die hardop zegt dat hij mensen gaat vermoorden krijgt meerdere wapenvergunningen!

    Dat laatste is de oorzaak van dit incident. Er zijn fouten gemaakt en deze trieste jongen is door de diverse vangnetten gevallen en niet opgevallen. Dat is de oorzaak van dit incident en niet het spel. We kunnen nu als maatschappij de schuld bij iemand anders leggen terwijl we zelf schuldig zijn. Wie kent niet die ene persoon in het dorp of wijk die afwijkend gedrag toont, En wie begint eens een gesprek met zo’n persoon. Niemand!

    Ondanks de sociale media worden we steeds asocialer en zal dit alleen maar vaker voor gaan komen omdat we ons allemaal naar binnen richten in plaats van goed rondkijken.

    Ik wens ons allen veel sterkte en wijs verstand toe. Ik zelf spreek deze persoon ook niet aan. Ikzelf ben dus mede schuldig. En nu wordt het weer tijd om de aartsrivaal te slachten. Fifa 11, here i come!

Comments are closed.